از نوشته های دیگران
پنجشنبه, ۱۳ اسفند ۱۳۹۴، ۱۲:۲۴ ب.ظ
آنچه نمی توانم به زیان بیاورم را مینویسم...
کلمات کلیدی
بایگانی
- ارديبهشت ۱۳۹۷ (۱)
- آبان ۱۳۹۶ (۳)
- فروردين ۱۳۹۶ (۲)
- بهمن ۱۳۹۵ (۲)
- دی ۱۳۹۵ (۱)
- آذر ۱۳۹۵ (۵)
- مهر ۱۳۹۵ (۱)
- مرداد ۱۳۹۵ (۱)
- تیر ۱۳۹۵ (۲)
- ارديبهشت ۱۳۹۵ (۲)
- فروردين ۱۳۹۵ (۳)
- اسفند ۱۳۹۴ (۵)
- بهمن ۱۳۹۴ (۴)
- دی ۱۳۹۴ (۳)
- آذر ۱۳۹۴ (۲)
- آبان ۱۳۹۴ (۲)
آخرین مطالب
- ۹۷/۰۲/۲۹به کجا چنین شتابان...
- ۹۶/۰۸/۰۷ان الحسین سفینه النجاه
- ۹۶/۰۸/۰۷مسافری شمع آجین
- ۹۶/۰۸/۰۷خدای من همین نزدیکی هاست
- ۹۶/۰۱/۱۵لیلی تشنه تر شد
- ۹۶/۰۱/۱۴...
- ۹۵/۱۱/۱۲پیروی از انسان کامل
- ۹۵/۱۱/۱۲هر روز عاشوراست
- ۹۵/۱۰/۱۷جان عزیزت
- ۹۵/۰۹/۲۴رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند
پیوندهای روزانه
۱۳ اسفند ۹۴ ، ۱۴:۲۳
آلما
آلما
عه این که منم :)) مرسی رفیق
پاسخ:
نمیدونی چقدر خوشحالم که اسمتو اینجا می بینم دختر. ببخشید که بدون اجازه برداشتم متنت رو آخه کامنت هات بسته بود.
نمیدونی چقدر خوشحالم که اسمتو اینجا می بینم دختر. ببخشید که بدون اجازه برداشتم متنت رو آخه کامنت هات بسته بود.
۱۵ اسفند ۹۴ ، ۰۱:۱۶
آلما
آلما
قربونتم :) :*
۰۶ خرداد ۹۵ ، ۲۱:۱۴
Verle
Verle
I actually think that you did a good thing! To have the guts to do that is very admirable. I have been in a job that last for 6 months but I had that gut feel from the moment I started that it was not going to work out. I wish I had followed my instinct and quit. Unntutrfaoely, not everyone has the luxury of moving back home but if you have it and your parents are ok with it, well why not!Intuition above logic yields in better long term decisions – I have learned that much.